معنی نصیحت شنو در لغت نامه دهخدا

نصیحت پذیر. که پند و اندرز ناصح و خیرخواه بشنود و بدان عمل کند:، نصیحت شنو مردم دوربین، نپاشند در هیچ دل تخم کین.، سعدی.، نه پائی چو بینندگان راسترو، نه گوشی چو مردم نصیحت شنو.، سعدی.، وگر پارسا باشد و پاکرو، طریقت شناس و نصیحت شنو.، سعدی

معنی نصیحت شنو در فرهنگ واژه مترادف متضاد

پندپذیر، پندشنو، پندگیر، پندنیوش، نصیحت نیوش

معنی نصیحت شنو - جستجوی لغت در جدول جو

نصیحت شنو

لغت نامه دهخدا

نصیحت شنو

فرهنگ واژه مترادف متضاد

نصیحت شنوی

(نَ حَ شِ نَ)

نصیحت شنو بودن. نصیحت پذیری. سخن شنوی

لغت نامه دهخدا

نصیحت گو

نصیحت گوی. نصیحت گر. نصیحت کار. نصیحت گذار. (از آنندراج). واعظ. موعظه کننده. نصیحت کننده:
نصیحتگوی ما عقلی ندارد
برو گو در صلاح خویشتن کوش.
سعدی.
نصیحت گوی رندان را که با حکم خدا جنگ است
دلش بس تنگ می بینم چرا ساغر نمی گیرد.
حافظ.
برو معالجۀ خود کن ای نصیحت گو
شراب و شاهد شیرین کرا زیانی داد.
حافظ.
خدا را ای نصیحت گو حدیث ساغر و می گو
که نقشی در خیال ما از این خوشتر نمی گیرد.
حافظ

لغت نامه دهخدا

نصیحت کن

(دی دَ / دِ)

نصیحت گوی. اندرزگو. که پند دهد. که بخوبی و صلاح وصواب راهنمائی کند. ناصح خیرخواه مشفق:
اگر مراد نصیحت کنان من این است
که ترک دوست بگویم تصوری است محال.
سعدی.
هر که به گفتار نصیحت کنان
گوش ندارد بخورد گوشمال.
سعدی.
من از کجا و نصیحت کنان بیهده گوی
حکیم را نرسد کدخدائی بهلول.
سعدی

لغت نامه دهخدا

نصیحت گو

اندرزگو، پندآموز، ناصح، نصیحتگر، واعظ

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی نصیحت شنو - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما